قرارگرفتن درمعرض روشنایی منابع نورانی در شب، ممکن است خطر دیابت نوع 2 را افزایش دهد
از سری مطالب بهبود آموزش ارتباطات در خطر با هدف مشارکت اجتماعی (RCCE) در مورد بیماریها با اولویت پیشگیری بیماریها و افزایش سواد سلامت (Health Literacy) درخشش لامپ یا گوشی هوشمند در شب میتواند ریتم شبانه روزی بدن را مختل کند. اکنون، یک مطالعه جدید نشان میدهد که قرار گرفتن در معرض نور مصنوعی بعد از نیمه شب ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد .
این تحقیق در میان نزدیک به 85000 نفر 40 تا 69 ساله انجام شد. که به مدت یک هفته روز و شب دستگاههایی را روی مچ دست خود میبستند تا میزان قرار گرفتن در معرض سطوح مختلف نور را ردیابی کنند.
به عنوان بخشی از آزمایش بیوبانک بریتانیا، سلامت گروه به مدت 9 سال پیگیری شد. آن دسته از داوطلبانی که بعداً به دیابت نوع 2 مبتلا شدند، به احتمال زیاد در طول دوره مطالعه یک هفتهای بین ساعت 12:30 صبح تا 6:00 صبح در معرض نور قرار گرفتند. نتایج علت و معلولی را ثابت نمیکند، اما رابطه وابسته به دوز بین نور روشنتر در نیمه شب و خطر اختلال متابولیک را نشان میدهد. که این ارتباط را تقویت می کند. آن دسته از شرکتکنندگانی که در بالاترین دهک قرار گرفتن در معرض نور در شب بودند، 67 درصد بیشتر از افرادی که در پنج دهک پایین قرار داشتند، در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 بودند.
نویسندگان این مطالعه به سرپرستی محققان دانشگاه موناش در استرالیا نتیجهگیری کردند: توصیه به مردم برای اجتناب از نور شب توصیه ساده و مقرون به صرفهای است که ممکن است بار جهانی دیابت نوع 2 را کاهش دهد. درگذشته، برخی از مطالعات مشاهدهای دیگر نیز نور مصنوعی در شب را با مقاومت به انسولین مرتبط میکردند، اما این آزمایشها منابع نور مصنوعی داخلی را تقریباً به اندازه نزدیک یا برای مدت طولانی اندازهگیری نکردند.
شواهد در حال ظهور در حیوانات و انسانها نشان میدهد که قرار گرفتن در معرض نور مصنوعی میتواند ریتمهای شبانه روزی را مختل کند و منجر به کاهش تحمل گلوکز، تغییر ترشح انسولین و افزایش وزن شود که همه اینها با افزایش خطر اختلالات متابولیک مانند دیابت نوع 2 مرتبط است.
برخی از مطالعات نشان میدهد که شدت نور مورد نیاز برای سرکوب تولید ملاتونین، که به تنظیم ریتم شبانه روزی ما کمک میکند، میتواند بین 6 تا 350 لوکس باشد .
با این وجود، آزمایشهای قبلی نشان میدهد که وقتی ملاتونین مختل میشود و ریتم شبانهروزی از بین میرود، میتواند منجر به ترشح کمتر انسولین توسط پانکراس شود. این میتواند یک عامل کمک کننده در ایجاد دیابت باشد.
بازنویسی: دکتر پیمان پرچمی – پانزدهم تیر 1403